Από όλα τα σπίτια όπου έχω μείνει κανένα δεν κράτησε τη μυρωδιά μου. Όλα μύριζαν φρέσκια λευκή μπογιά και τίποτα από εμένα. Δεν μπορούσα να κάνω φίλους, γιατί κανένας δεν ήθελε να πει τα μυστι­κά του σε κάποιον που θα φύγει σε λίγο. Οι δάσκαλοι στο σχολείο με φωνάζανε Ήξεις-Αφήξεις, δηλαδή πήγαινε-έλα, και έτσι με έβγαζαν από τον κόπο να συστήνομαι συνέχεια στα άλλα παιδιά. Ακόμα και τώρα που μεγάλωσα, όλοι με φωνάζουνε Ήξεις-Αφήξεις, γιατί όποιος πει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα στη ζωή θα πει ένα πολύ μεγάλο ψέμα.