Ένα βιβλίο που ο λόγος και η λέξη δεν παραμένουν στην ψυχρή περιγραφή - οπωσδήποτε με όρους επιστημονικούς - του χώρου αναφοράς, της ορεινής Κορινθίας. Ο λυρισμός του λόγου και η ευαισθησία των βιωμάτων της συγγραφέως που αποπνέει το βιβλίο αυτό, συμπαρασύρουν τον αναγνώστη, συνταξιδιώτη πια, σε ένα ταξίδι στα άδυτα του βουνού της Ζήρειας. Ενός βουνού άγνωστου ακόμη στους πολλούς, που το ζωντανεύει μπροστά μας η γλαφυρότητα του λόγου και η πλαστικότητα της αφήγησης της συγγραφέως, όπως αναδύονται από το δεκάχρονο οδοιπορικό στο βουνό. Με τη ματιά ενός ευαίσθητου αρχαιολόγου, με την αφοσίωση στη μελέτη του περιβάλλοντος, αλλά και με τη συγκίνηση και μέθεξη για τα τεκταινόμενα μέσα σ' αυτό, «σεργιανίζει» τον αναγνώστη της στα μονοπάτια του βουνού προσφέροντας μαζί με την καταγραφή της πολυποίκιλης πανίδας και χλωρίδας μυθικές αντηχήσεις, αναμνήσεις, παραδόσεις, ύμνους και διηγήσεις. [. . .] (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)